- Efrayimin dağlıq bölgəsindən olan Mikeya adlı bir adam var idi.
- O, anasına belə dedi: «Səndən oğurlanan min yüz şekel gümüşdən ötrü lənət etdin və bunu mənə eşitdirdin. Budur, o gümüş məndədir, onu mən götürmüşəm». Anası ona dedi: «Oğlum, qoy Rəbb sənə xeyir-dua versin».
- O, min yüz şekel gümüşü anasına qaytardı. Anası ona dedi: «Bu gümüşün hamısını Rəbb üçün təqdis edirəm. Qoy oğlum ondan bir oyma və bir tökmə büt düzəltsin. İndi bu gümüşü sənə qaytarıram».
- Gümüşü anasına geri qaytararkən anası iki yüz şekel gümüş götürüb zərgərə verdi. Ondan bir oyma və bir tökmə büt düzəltdirdi. Bu bütləri Mikeyanın evinə qoydular.
- Mikeyanın ibadətgahı var idi. O, bir efod və ev bütləri düzəldib oğullarından birini özünə kahin təyin etdi.
|
- Now there was a man of the hill country of Ephraim whose name was Micah.
- He said to his mother, "The eleven hundred pieces of silver which were taken from you, about which you uttered a curse in my hearing, behold, the silver is with me; I took it." And his mother said, "Blessed be my son by the LORD."
- He then returned the eleven hundred pieces of silver to his mother, and his mother said, "I wholly dedicate the silver from my hand to the LORD for my son to make a graven image and a molten image; now therefore, I will return them to you."
- So when he returned the silver to his mother, his mother took two hundred pieces of silver and gave them to the silversmith who made them into a graven image and a molten image, and they were in the house of Micah.
- And the man Micah had a shrine and he made an ephod and household idols and consecrated one of his sons, that he might become his priest.
|