Ana Səhifə | Yarıdım
dəyişdirmə  Azerbaycan | Russian | NIV | KJV | NASB
Başqa kitablar  Azerbaycan | Russian | NIV | KJV | NASB
   
  irəli  1  . . . 38  39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  . . . 50   qeri  
  ▼-1   [font9]   +1▲  
YARADILIŞ 44 [Azerbaycan:KJV]   
 
  1. Yusif öz ev nəzarətçisinə əmr edib dedi: «Bu adamların çuvallarını gücləri çatana qədər ərzaqla doldur və hər kəsin pulunu öz çuvalının ağzına qoy.
  2. Kiçiyinin çuvalının ağzına isə mənim gümüş kasamı və taxıl əvəzinə verilən pulu qoy». O, Yusifin dediyi sözə əməl etdi.
  3. Səhər açılanda bu adamları eşşəkləri ilə birgə yola saldılar.
  4. Onlar hələ şəhərdən uzaqlaşmamışdı ki, Yusif öz ev nəzarətçisinə dedi: «Qalx o adamların dalınca get və onlara çatdığın zaman belə söylə: “Nə üçün yaxşılığa pisliklə cavab verdiniz?
  5. Bu kasa ağamın içdiyi və onunla baxıcılıq etdiyi kasa deyilmi? Siz çox pis iş tutdunuz”».
  1. And he commanded the steward of his house, saying, Fill the men's sacks with food, as much as they can carry, and put every man's money in his sack's mouth.
  2. And put my cup, the silver cup, in the sack's mouth of the youngest, and his corn money. And he did according to the word that Joseph had spoken.
  3. As soon as the morning was light, the men were sent away, they and their asses.
  4. And when they were gone out of the city, and not yet far off, Joseph said unto his steward, Up, follow after the men; and when thou dost overtake them, say unto them, Wherefore have ye rewarded evil for good?
  5. Is not this it in which my lord drinketh, and whereby indeed he divineth? ye have done evil in so doing.
 
 
  1. Ev nəzarətçisi onlara çatdı və bu sözləri söylədi.
  2. Qardaşlar ona dedilər: «Nə üçün ağam belə sözlər söyləyir? Bu iş qullarından uzaq olsun.
  3. Biz çuvalımızın içində tapdığımız pulu Kənan torpağından sənə geri qaytardıq. Ağanın evindən necə qızıl yaxud gümüş oğurlaya bilərik?
  4. Qoy bu şey qullarından kimdə tapılsa, o adam öldürülsün və biz də ağamıza qul olaq».
  5. O dedi: «Yaxşı, qoy siz deyən kimi olsun: bu kimin yanında tapılsa, o mənə qul olsun, qalanlarınız isə təqsirkar olmayacaqsınız».
  1. And he overtook them, and he spake unto them these same words.
  2. And they said unto him, Wherefore saith my lord these words? God forbid that thy servants should do according to this thing:
  3. Behold, the money, which we found in our sacks' mouths, we brought again unto thee out of the land of Canaan: how then should we steal out of thy lord's house silver or gold?
  4. With whomsoever of thy servants it be found, both let him die, and we also will be my lord's bondmen.
  5. And he said, Now also let it be according unto your words: he with whom it is found shall be my servant; and ye shall be blameless.
 
 
  1. Onların hər biri tələsik çuvalını yerə endirdi və çuvalının ağzını açdı.
  2. Ev nəzarətçisi böyükdən başlayıb kiçiyə qədər onları axtardı və kasa Binyaminin çuvalından tapıldı.
  3. Qardaşlar paltarlarını cırdılar və hər biri eşşəyini yükləyib şəhərə qayıtdı.
  4. Yəhuda qardaşları ilə birgə Yusifin evinə gəldi. O hələ də orada idi. Onlar Yusifin önündə yerə qapandılar.
  5. Yusif onlara dedi: «Bu nə işdir, görmüsünüz? Güman etmədiniz ki, mənim kimi bir adam baxıcılıq edə bilər?»
  1. Then they speedily took down every man his sack to the ground, and opened every man his sack.
  2. And he searched, and began at the eldest, and left at the youngest: and the cup was found in Benjamin's sack.
  3. Then they rent their clothes, and laded every man his ass, and returned to the city.
  4. And Judah and his brethren came to Joseph's house; for he was yet there: and they fell before him on the ground.
  5. And Joseph said unto them, What deed is this that ye have done? wot ye not that such a man as I can certainly divine?
 
 
  1. Yəhuda dedi: «Ağama nə deyim, nə söyləyim? Özümüzü necə təmizə çıxara bilərik? Allah öz qullarında təqsir gördü. İndi biz də, yanında kasa tapılan adam da ağamızın quluyuq».
  2. O dedi: «Yox, mən belə etməyəcəyəm. Yalnız yanında kasa tapılan adam mənə qul olacaq, siz isə sağ-salamat atanızın yanına gedin».
  3. Yəhuda ona yaxınlaşıb dedi: «Ey ağam, xahiş edirəm ki, qulunun dediyi sözlərə qulaq as və quluna qarşı qəzəbin alovlanmasın, çünki sən firon kimi bir adamsan.
  4. O zaman ağam qullarından “Sizin atanız yaxud qardaşınız varmı?” deyə soruşanda
  5. biz ağamıza söyləmişdik: “Bizim bir qoca atamız və onun da ixtiyar çağında doğulan bir kiçik uşağı var. Onun bir qardaşı öldü, anasından doğulan yalnız o qaldı. Atası onu çox sevir”.
  1. And Judah said, What shall we say unto my lord? what shall we speak? or how shall we clear ourselves? God hath found out the iniquity of thy servants: behold, we are my lord's servants, both we, and he also with whom the cup is found.
  2. And he said, God forbid that I should do so: but the man in whose hand the cup is found, he shall be my servant; and as for you, get you up in peace unto your father.
  3. Then Judah came near unto him, and said, Oh my lord, let thy servant, I pray thee, speak a word in my lord's ears, and let not thine anger burn against thy servant: for thou art even as Pharaoh.
  4. My lord asked his servants, saying, Have ye a father, or a brother?
  5. And we said unto my lord, We have a father, an old man, and a child of his old age, a little one; and his brother is dead, and he alone is left of his mother, and his father loveth him.
 
 
  1. Sən qullarına demişdin: “Onu mənim yanıma gətirin ki, öz gözümlə görüm”.
  2. Biz də ağamıza demişdik: “Uşaq atasından ayrıla bilməz, çünki atasından ayrılsa, atası ölər”.
  3. Amma sən qullarına demişdin: “Əgər kiçik qardaşınız sizinlə gəlməsə, bir daha gözümə görünməyin”.
  4. Sənin qulun atamın yanına gəldiyimiz zaman ağamızın sözlərini ona çatdırdıq.
  5. Atamız dedi: “Yenə gedin, bizə bir az ərzaq alıb gətirin”.
  1. And thou saidst unto thy servants, Bring him down unto me, that I may set mine eyes upon him.
  2. And we said unto my lord, The lad cannot leave his father: for if he should leave his father, his father would die.
  3. And thou saidst unto thy servants, Except your youngest brother come down with you, ye shall see my face no more.
  4. And it came to pass when we came up unto thy servant my father, we told him the words of my lord.
  5. And our father said, Go again, and buy us a little food.
 
 
  1. Biz dedik: “Gedə bilmərik. Kiçik qardaşımız bizimlə getsə, gedərik, kiçik qardaşımız bizimlə getməsə, o adamın gözünə görünə bilmərik”.
  2. Sənin qulun atam bizə dedi: “Bilirsiniz ki, arvadım mənə iki oğul doğdu.
  3. Bir oğlum yanımdan getdi və dedim ki, onu yəqin vəhşi bir heyvan parçalayıb; indiyə qədər o oğlumu görməmişəm.
  4. Bu oğlumu da yanımdan aparsanız və onun başına bir iş gəlsə, ağ saçlı başımı kədər içində ölülər diyarına endirəcəksiniz”.
  5. İndi sənin qulun atamın yanına qayıtdığım zaman uşaq bizimlə olmasa və ürəyi bütün sevgisi ilə uşağa bağlanan atamız
  1. And we said, We cannot go down: if our youngest brother be with us, then will we go down: for we may not see the man's face, except our youngest brother be with us.
  2. And thy servant my father said unto us, Ye know that my wife bare me two sons:
  3. And the one went out from me, and I said, Surely he is torn in pieces; and I saw him not since:
  4. And if ye take this also from me, and mischief befall him, ye shall bring down my gray hairs with sorrow to the grave.
  5. Now therefore when I come to thy servant my father, and the lad be not with us; seeing that his life is bound up in the lad's life;
 
 
  1. onu görməsə, ölər. Onda biz qulların qulun atamızın ağ saçlı başını kədər içində ölülər diyarına endirərik.
  2. Mən qulun, atama uşaq üçün zamin durub dedim: “Əgər onu sənin yanına gətirməsəm, atamın önündə ömrüm boyu təqsirkar olacağam”.
  3. İndi xahiş edirəm, qoy uşağın əvəzinə mən ağama qul olmaq üçün qalım, uşaq isə qardaşlarımla birgə getsin.
  4. Çünki o mənimlə olmasa, necə atamın yanına gedə bilərəm? Onda mən atamın başına fəlakət gəldiyini görərəm».
  1. It shall come to pass, when he seeth that the lad is not with us, that he will die: and thy servants shall bring down the gray hairs of thy servant our father with sorrow to the grave.
  2. For thy servant became surety for the lad unto my father, saying, If I bring him not unto thee, then I shall bear the blame to my father for ever.
  3. Now therefore, I pray thee, let thy servant abide instead of the lad a bondman to my lord; and let the lad go up with his brethren.
  4. For how shall I go up to my father, and the lad be not with me? lest peradventure I see the evil that shall come on my father.
 
   
  irəli  1  . . . 38  39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  . . . 50   qeri  

Fəsil   Kitablar
[Yh 3: 16] Çünki Allah dünyanı o qədər sevdi ki, vahid Oğlunu ona verdi; bunu etdi ki, Ona iman edən hər kəs həlak olmasın, əbədi həyata malik olsun.