- O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
- «Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
- Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
- Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
- Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
|
- She crieth in the chief place of concourse, in the openings of the gates: in the city she uttereth her words, saying,
- How long, ye simple ones, will ye love simplicity? and the scorners delight in their scorning, and fools hate knowledge?
- Turn you at my reproof: behold, I will pour out my spirit unto you, I will make known my words unto you.
- Because I have called, and ye refused; I have stretched out my hand, and no man regarded;
- But ye have set at nought all my counsel, and would none of my reproof:
|